Het is buiten rond het vriespunt, het is winter en de eerste (natte) sneeuw is alweer gevallen. Het doet nat en koud aan. Veel zin om te trainen heb ik niet. Het jaar is trouwens bijna voorbij. Ik ben voornemens begin januari 2014 er weer fanatiek tegenaan te gaan.
Het is echter overdag in het weekend ook weer de tijd voor de winterlopen, de "Winterlaufseries" in Duitsland zitten er weer aan te komen ( of zijn inmiddels begonnen), de wintercrossen vullen de hardloopagenda's en niet te vergeten: de "snertlopen" zijn er weer.
In ons land wordt erwtensoep ook wel "snert" genoemd. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de verenigingen, die een loop organiseren en na de loop de deelnemers op een kop erwtensoep trakteren , de loop de "Snertloop" noemen en niet de "Erwtensoeploop". In Duitsland kent men de term "Snert" mijns inziens niet en je hebt er dan ook geen "Snertlauf" oder " Snertslauf" of iets wat daarop lijkt, laat staan "Erbsensuppelauf".
Snert moet dik zijn, wordt altijd gezegd. Bij de snertloop in Nieuw-Schoonebeek begin december elk jaar, is die snert dik, "de lepel kan er rechtop in staan". Bij andere wedstrijden is het weleens dunner, maar de smaak is meestal goed.
Na een snertloop in Gramsbergen, ook een paar jaar geleden, dacht ik ook aan de snert te kunnen gaan. Helaas, de snert was op, andere (snellere) lopers en toeschouwers hadden de pan leeg gemaakt. Als alternatief boden ze me een halve rookworst aan. Ik heb dat aanbod afgeslagen, want ik had op dat moment zo'n zin in een lekkere kop snert......